Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2008

Πληρωμένοι έρωτες

Για την προστασία του σύγχρονου καταναλωτή σεξ, μερικές οδηγίες δεν βλάπτουν

Εντάξει, παιδιά, τις δαμάσαμε τις γυναίκες. Όχι ακριβώς εμείς οι ίδιοι· το μαστίγιο που έπεσε πρώτα στις δικές μας πλάτες τις γονάτισε μοιραία κι αυτές.

Τώρα μπορείτε να έχετε στο κρεβάτι σας επί πληρωμή κορίτσαρους που υπό άλλες συνθήκες δεν θα σας έριχναν δεύτερη ματιά. Μπορείτε να φουσκώνετε άνετα το εγώ και τον ανδρισμό σας μπροστά τους· η δική σας τραγωδία έχει το λούστρο της καριέρας.

Εμπρός, παιδιά.

Η ελεύθερη αγορά έχει χάρες. Το έδεσμα που προσφέρεται σήμερα σε απίθανη ποσότητα και ποικιλία είναι το σεξ.

Η Αθήνα έγινε ένα τσαλακωμένο κρεβάτι.

Ανέκαθεν οι όμορφες είχαν επίγνωση ότι "κάθονται σε χρυσωρυχείο" και αρκετές δεν δίσταζαν να το εκμεταλλευτούν. Σήμερα η προσφορά έχει καταρρίψει κάθε ιστορικό προηγούμενο· το ανθρώπινο σώμα πουλιέται ανοιχτά σε όλες τις εκδοχές και για όλα τα γούστα. Από εδώ ξεφωλιάζουν και τα γνωστά ανέκδοτα για τις ξανθές. Το πρώτο μέλημα του κοριτσιού που κρέμασε την ντροπή του και βγήκε στο μεϊντάνι είναι να μιμηθεί τα πρότυπα· ξανθιά; ξανθιά· όλα έξω; όλα έξω· προσαρμόζει τη σκευή της στα γούστα του πελάτη.

Τα θέλγητρα του πληρωμένου έρωτα είναι γνωστά:

Ευκολία. Υποταγή. Ποικιλία.

Εννοείται πως δεν πρέπει να ελπίζετε σε μεγάλες συγκινήσεις, όσα κι αν ξοδέψετε. Το "πληρωμένο" παραμένει πάντα υποκατάστατο της γνήσιας ερωτικής επαφής δύο ανθρώπων που καίγονται ο ένας για τον άλλον. Το πολύ να πέσετε σε καμιά διαολεμένη τσαχπίνα που θα σας πείσει ότι τέτοιον "άντρα" δεν ξανασυνάντησε ποτέ στη ζωή της.

Πάντως, για την προστασία του σύγχρονου καταναλωτή σεξ, μερικές οδηγίες δεν βλάπτουν.

Κατ' αρχάς ξεχάστε τους απηρχαιωμένους οίκους ανοχής, κοινώς μπουρδέλα. Οι καλές δεν είν' εκεί. Η σύγχρονη προσφορά σεξ έχει διασπαρεί και μας γαργαλάει από παντού.

Και πρώτα από το καθωσπρέπει σπίτι μας.

Αν τα οικονομικά σας είναι περιορισμένα, εν όψει καλύτερων ημερών μπορείτε να θυμηθείτε τη νεανική σας "δεξιοτεχνία", όπως και πολλοί άλλοι μερακλήδες ή καταπιεσμένοι σύζυγοι, με την ευγενική συμπαράσταση του Φίλμνετ· μόλις καθιέρωσε τις μεταμεσονύχτιες τσόντες, αυξήθηκαν κατακόρυφα οι συνδρομητές. Ακόμη μεγαλύτερες επιλογές, για τους πιο προχωρημένους, παρέχει το Ίντερνετ σε πλανητική σύνδεση.

Αν δεν είστε συνδρομητής σε κανένα από τα δύο, υπάρχει πάντα η τηλεόραση· το πιπεράτο θέαμα που παρουσιάζουν οι κάθε λογής νόστιμες στα ιδιωτικά κανάλια είναι αρκούντως διεγερτικό.

Πρόσφατα οι Ιταλίδες πορνοστάρ διαμαρτυρήθηκαν δημοσίως για το προκλητικό ντύσιμο των παρουσιαστριών της τηλεόρασης· ανταγωνίζονται αθέμιτα τις επαγγελματίες, καθώς προσφέρουν το θέαμα δωρεάν. Η Ελλάδα, ως χώρα πιο ανεκτική, δεν αντιμετωπίζει παρόμοια διαβήματα· αν και το ντόπιο τηλεθέαμα θα έκανε τις γειτόνισσες να κατέλθουν σε απεργία διαρκείας.

Μην καταφύγετε για ασκήσεις "δεξιοτεχνίας" στα διαφημιζόμενα "ροζ" τηλέφωνα· η απλή ηχητική έξαψη που προσφέρουν κοστίζει πανάκριβα. Η ενοικίαση βιντεοκασετών με πορνό έρχεται φτηνότερα, και το προσφερόμενο ερέθισμα είναι τουλάχιστον οπτικοακουστικό. Μόνο που, όσο κι αν θέλετε να ακούσετε τη γλώσσα σας, μην προτιμήσετε τσόντα ελληνικής παραγωγής· μάλλον θα δυσκολευτείτε να φτάσετε στο ποθητό αποτέλεσμα. Οι διάλογοι στις κρίσιμες στιγμές πάθους συναγωνίζονται εκείνους στις παλιές ελληνικές κωμωδίες.

Αν τα οικονομικά σας επιτρέπουν τη συνεύρεση με το άλλο φύλο, μπορείτε "να παραγγείλετε" από τις εκατοντάδες αγγελίες των εφημερίδων μια κοπέλα για "εκτόνωση" - κατά την ορολογία αυτής της πιάτσας. Οι τιμές είναι λογικές και η "παράδοση κατ' οίκον".

Προσοχή όμως· ζητήστε κάποια ντόπια εθελόντρια και όχι βιαίως εισαχθείσα Ανατολική. Όσο κι αν ξυπνάει μέσα σας ο αποικιοκράτης· όσο δελεαστική κι αν είναι η περιγραφή της "δίμετρης", της "εξωτικής καλλονής" και του "αγάλματος", το πιθανότερο είναι να ανοίξετε την πόρτα σας σε μια δύστυχη ύπαρξη που την έφερε ως εσάς η πείνα και το ξύλο.

Εδώ η ξεφτίλα δεν μοιράζεται· είναι όλη δική σας.

(Οι τακτοποιημένοι Δυτικοί ας μην απολαμβάνουν χαιρέκακα τα κορίτσια των ανατολικών χωρών που βγήκαν στο κλαρί για να επιβιώσουν.

Αυτό το ανθρώπινο μακελειό το ζήσανε πρώτα στο δικό τους σπίτι. Μόλις τον 19ο αιώνα στη Δύση η πορνεία και η πληρωμένη παιδεραστία είχαν προσλάβει εφιαλτικές διαστάσεις. Στις βιομηχανικές μητροπόλεις εκατοντάδες χιλιάδες πεινασμένες γυναίκες και παιδιά πούλαγαν το κορμί τους στους δρόμους· και χιλιάδες ανήλικα ήταν κάτω των 12 χρονών.)

Εκτός σπιτιού η προσφορά σεξ δεν έχει όρια.

Αποφύγετε καλύτερα τις κυρίες του πεζοδρόμιου· θα συναντήσετε μόνο μεσόκοπες εργάτριες του σεξ που δουλεύουν για το μεροκάματο· κουρασμένες, τσαντισμένες και βιαστικές· η πιο ενδιαφέρουσα στιγμή είναι της συμφωνίας.

Δεν αποκλείεται όμως, με πολλή τύχη, να πετύχετε μια ωραία συναλλαγή στα πεζοδρόμια της Σόλωνος, της Βουκουρεστίου και των άλλων δρόμων γύρω από το Κολωνάκι. Τις νύχτες σκάνε μύτη κάτι καπάτσες φοιτήτριες από χωριό για να μαζέψουν το νοίκι τους και κανένα καινούργιο μπουφάν· και κάτι ψηλομύτες πωλήτριες των ακριβών μαγαζιών της περιοχής, που περνάνε στα πεταχτά για να εξοφλήσουν τον λογαριασμό του κινητού τους.

Αυτά όμως είναι λαχεία που δεν τυχαίνουν συχνά.

Και, επειδή οι καιροί είναι πονηροί, προσοχή στις απομιμήσεις· κυκλοφορούν παλικάρια με μίνι και πολύ πετυχημένη χαλάουα.

Μια καθωσπρέπει λύση είναι τα μπαρ των πολυτελών ξενοδοχείων· παρά την επιδεικτική σοβαροφάνεια του προσωπικού, εδώ συχνάζουν αρκετές νόστιμες επαγγελματίες. Μόνο που έχουν κακομάθει σε φουσκωμένες ταρίφες με τους Άραβες και τους πλούσιους Δυτικούς πελάτες του ξενοδοχείου, που πληρώνουν πρόθυμα και τη γίδα για κατσικάκι.

Μια άλλη λύση για μεσαία πορτοφόλια είναι να δικτυωθείτε στα "οφ σορ" της αγοράς. Σχεδόν κάθε πολυκατοικία της Αθήνας έχει την πουτάνα της. Καθ' όλα αξιοπρεπή και αξιοσέβαστη από τους υπόλοιπους ενοίκους, που ούτε καν υποψιάζονται πόσο μεγάλη καρδιά είναι.

Ο αριθμός τηλεφώνου που θα φτάσει στα χέρια σας θα συνοδεύεται προφορικά από ένα ονοματάκι και μια αναγνωριστική ιδιότητα -- συνήθως αληθινή· "αεροσυνοδός", "παντρεμένη", "αρραβωνιασμένη", "χωρισμένη", "τραγουδίστρια", "γραμματεύς", "κομμώτρια" κ.ο.κ.

Αυτές οι κυρίες ασκούν στις ελεύθερες ώρες τους ένα αφορολόγητο επιτήδευμα που ενισχύει σοβαρά την αγοραστική τους δύναμη. Απαιτείται όμως εκ μέρους σας εχεμύθεια και διακριτικότητα· μην τη δείτε αύριο στον δρόμο και τρέξετε να τη χαιρετήσετε. Το πιθανότερο είναι πως δεν θα σας γνωρίσει· ιδίως αν συνοδεύεται.

Ασφαλώς το πιο χοντρό σεξοπάζαρο γίνεται μέσω κάποιων ιλουστρασιόν περιοδικών και ορισμένων εκπομπών της τηλεόρασης.

Η νεαρή καλλονή που επιδεικνύει δημοσίως τους θησαυρούς της δουλεύει διπλά· προωθεί την όποια "καριέρα" της και παράλληλα ανεβάζει την ταρίφα της.

Το Σαββατοκύριακο στο κότερο ή το εξοχικό του επιχειρηματία, ιδίως τα καλοκαίρια, είναι απλησίαστο για τα μεσαία βαλάντια. Βέβαια, οι "καλεσμένες" μένουν αρκετές φορές ανέγγιχτες, καθώς ο χλιδάτος πελάτης τις θέλει απλώς για "λεζάντα" ή γίνεται λιώμα από τις ουσίες με την παρέα του. Αν λιμπίζεστε τέτοια είδη πολυτελείας, προτιμήστε τις χειμωνιάτικες καθημερινές, που οι "ντίβες", προκειμένου να κάθονται, κάνουν εκπτώσεις· όλο και κάποια τσάντα λείπει από τη συλλογή τους.

Τελικά μόνο μια ελάχιστη μειοψηφία από αυτά τα γυαλιστερά κορίτσια επιτυγχάνει να περάσει στο πάνθεο των ντόπιων "σταρ" ή να ποζάρει στις κοσμικές στήλες κρεμασμένη στο μπράτσο κάποιου ευτυχούς συζύγου.

Οι πολλές χάνονται άδοξα, αφού έχουν κάνει τα γούστα και του τελευταίου λεχρίτη καμεραμάν.

Μια στις τόσες η αστυνομία, που όλα τα βλέπει, όλα τα ξέρει και όλα τα πατρονάρει διά ροπάλου, ρίχνει στα λιοντάρια κάποια ασήμαντη "ροζ" ατζέντα με ωραίες που έχουν ξεθυμάνει προ πολλού. Τα βραδινά δελτία ειδήσεων αρπάζουν φωτιά. Στα κανάλια παρελαύνουν πρόσωπα από τον κόσμο του θεάματος και της μόδας για να υπερασπιστούν την τιμή τους.

Κανείς δεν είδε, κανείς δεν ξέρει και όλοι καταδικάζουν.

Σε αυτή τη γενικευμένη εκπόρνευση ψυχών και κορμιών ουδείς δικαιούται να αυτοεξαιρείται. Η πουτάνα είναι τόσο ένοχη ή αθώα όσο και οι πελάτες της.

Κι αν το μόνο που σας ενδιαφέρει είναι η συμμετοχή από μια καλύτερη θέση, αλλά σας λείπει το χρήμα, η συμβουλή του παλιού κόμικ ισχύει πάντα:

"Γιε μου, να γίνεις μπάτσος".

Του Διονύση Χαριτόπουλου, από "ΤΑ ΝΕΑ" του Σαββάτου, 16 Νοεμβρίου 2002