Πολλοί κάνουν λόγο για φανατισμό, κάποιοι άλλοι μιλούν για "αρρώστια" και για υπερβολικές αντιδράσεις από τους οπαδούς της. Στην πραγματικότητα, δεν είναι τίποτα απ' όλα τα παραπάνω, παρά μόνο λατρεία. Δεν έχεις πολλές επιλογές με τη Μπόκα Τζούνιορς. Τη μισείς ή τη λατρεύεις. Εδώ και εκατό χρόνια είναι κάποιοι που κάνουν το δεύτερο. Κάτι παραπάνω θα ξέρουν...Ήταν 3 Απριλίου του 1905 όταν πέντε φίλοι, παιδιά μεταναστών από την Γένοβα της Ιταλίας σκέφτηκαν την ίδρυση μιας ομάδας που θα κόντραρε την Ρίβερ, τη Ρασίνγκ στα παιχνίδια μεταξύ των νεαρών της εποχής. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί, ότι τα παιδιά αυτά θα έγραφαν την πρώτη σελίδα στην πλούσια ιστορία της μεγαλύτερης ομάδας της Αργεντινής και της Λατινικής Αμερικής. Το όνομα είχε βρεθεί και ήταν το Μπόκα Τζούνιορς λόγω της περιοχής
Τρόπαια
Εάν θέλεις να σε θεωρούν μεγάλη ομάδα, τότε θα πρέπει η τροπαιοθήκη σου να είναι γεμάτη τίτλους. Η Μπόκα είναι γεμάτη από τέτοια, αφού τόσο στην Αργεντινή όσο και στις διεθνείς διοργανώσεις, έχει κατακτήσει τα πάντα, με αποτέλεσμα να έχει υπάρξει η αναγνώριση από τους αντίπαλους. Οι "Γενοβέζοι" έχουν κατακτήσει 26 τίτλους στην Αργεντινή και 13 στο διεθνές στερέωμα με αποτέλεσμα να έχει μία θέση στο κατά τ' άλλα κλειστό κλαμπ των συλλόγων που έχουν κατακτήσει τα πάντα. Η Μπόκα πήρε έξι πρωταθλήματα κατά την διάρκεια των ερασιτεχνικών χρόνων (1919-1930) και το Κύπελλο της Τιμής με αποτέλεσμα να δείξει ότι θα αποτελέσει μία από τις ομάδες που θα γράψει τη δική της ιστορία στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Όταν το πρωτάθλημα στην Αργεντινή έγινε επαγγελματικό η Μπόκα Τζούνιορς έδειξε ότι είναι το απόλυτο αφεντικό. Οι "χενείζες" δεν ήταν όπως οι άλλες ομάδες οι οποίες δημιουργούσαν μεγάλες χρονικά αυτοκρατορίες και στη συνέχεια χάνονταν, αλλά άφηνε το σημάδι της κατακτώντας κάθε δεκαετία τουλάχιστον έναν τίτλο. Η δεκαετία του 40' περιελάμβανε άλλες τρεις κατακτήσεις μέχρι το 1944. Μετά την ακμή έρχεται η παρακμή, με αποτέλεσμα να κερδίσει στα επόμενα 18 χρόνια μόλις έναν τίτλο το 1954. Χρειάστηκε να φτάσει στη δεκαετία του 1960 για να πάρει η Μπόκα τα ηνία. Τρία πρωταθλήματα (1962, 1964, 1965) και ένα Εθνικό Κύπελλο το 1969. Το 70' ήταν η χειρότερη δεκαετία στην Αργεντινή με μόλις 2 πρωταθλήματα το 1970 και το 1976. Τη δεκαετία του 80' τη φανέλα φόρεσε ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του κόσμου Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, ο οποίος την οδήγησε στο τίτλο το 1981. Μάλιστα, ο "Ντιεγκίτο" έχει ψηφιστεί ο καλύτερος παίκτης που έχει φορέσει τη φανέλα της ομάδας. Την επόμενη χρονιά έφυγε για την Ευρώπη και μαζί του έφυγε και το πρωτάθλημα για 11 ολόκληρα χρόνια. Όμως, το καλύτερο ήταν για το τέλος όπου η δεκαετία του 90 και οι αρχές της καινούργιας χιλιετίας ήταν η πιο επιτυχημένη περίοδος της ομάδας με πέντε κατακτήσεις πρωταθλημάτων (4 Apertura, 1 Clausura). Αυτό που ζηλεύουν όλοι στη Λατινική Αμερική και την έχει κάνει συμπαθής και στον υπόλοιπο κόσμο είναι η παρουσία της στις διεθνείς διοργανώσεις. Έχει στεφθεί πρωταθλήτρια Ν. Αμερικής 5 φορές (1977, 1978, 2000, 2001, 2003), ενώ έχει σκαρφαλώσει στη κορυφή του κόσμου άλλες 3 (1977, 2000, 2003), κατακτώντας το διηπειρωτικό κύπελλο. Επιπλέον, το 1989 πήρε το Supercopa και το 1990 το Recopa Southamerican το 1990. Το 1992 το Master Cup, ενώ το 1993 το χρυσό Κύπελλο "Νικολάς Λεόζ". Τελευταίος τίτλος είναι αυτός που κατακτήθηκε τον Δεκέμβριο του 2004, το Sudamericana και φέτος έχουν βάλει στόχο λόγω 100 χρόνων να κερδίσουν τα πάντα.
Αναλυτικά οι τίτλοι της Μπόκα Τζούνιορς
ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
6 Ερασιτεχνικά πρωταθλήματα (1919, 1920, 1923, 1924, 1926, 1930)
10 Επαγγελματικά πρωταθλήματα (1931, 1934, 1935, 1940, 1943, 1944, 1954, 1962, 1964, 1965)
4 Πρωταθλήτρια "Apertura" (1992, 1998, 2000, 2003)
1 Πρωταθλήτρια "Clausura" (1999)
1 Κύπελλο της Τιμής (1925)
1 Εθνικό κύπελλο Αργεντινής (1969)
1 Εθνικό πρωτάθλημα (1970)
1 Εθνικό πρωτάθλημα Μετροπολιτάνο (1976)
1 Πρωτάθλημα Μετροπολιτάνο (1981)
ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΔΙΩΡΓΑΝΩΣΕΙΣ
5 Λιμπερταδόρες (1977, 1978, 2000, 2001, 2003)
3 Διηπειρωτικά (1977, 2000, 2003)
1 Σούπερ Καπ (1989)
1 Κόπα Σουνταμερικάνα (2004)
1 Ρεκόπα Σάουθαμέρικαν (1990)
1 Κύπελλο Μάστερ (1992)
1 Χρυσό κύπελλο "Νικολάς Λεόζ" (1993)
La Bombonera
Το πρώτο γήπεδο της Μπόκα ήταν ένα παλιό ξύλινο στάδιο που ήταν χτισμένο εκεί που βρίσκεται σήμερα το Μπομπονέρα. Σε αυτό το γήπεδο αγωνίστηκε η Μπόκα Τζούνιορς κατά τη διάρκεια των ερασιτεχνικών πρωταθλημάτων και κατέκτησε το πρώτο επαγγελματικό πρωτάθλημα. Το γήπεδο αυτό γκρεμίστηκε και οι εργασίες για την ανέγερση του καινούριου ξεκίνησαν το 1938. Το 1940 το νέο γήπεδο ήταν έτοιμο. Το όνομα αυτό σημαίνει "‘κουτί από σοκολατάκια", λόγω της περίεργης εμφάνισης του το γήπεδο έχει μονάχα τρεις κανονικές κερκίδες, τα δυο πέταλα και το κεντρικό μέρος που τα ενώνει. Κάθε μια από αυτές έχει τρία διαζώματα που ομοιόμορφα κρέμονται το ένα πάνω απ’ το άλλο, βαμμένα σχεδόν όπως τα χρώματα της φανέλας. Μπλε το ψηλότερο, κίτρινο το μεσαίο και γαλάζιο το χαμηλότερο. Η χωρητικότητα του είναι 58.000, και το επίσημο όνομα του Alberto Jota Armando. Ο τελευταίος υπήρξε ένας από τους πιο πετυχημένους προέδρους στην ιστορία της ομάδας, έχοντας τα ηνία του συλλόγου αρχικά το 1954-55 και για 20 ολόκληρα χρόνια αργότερα, από το 1960 έως το 1980. Στο εσωτερικό του γηπέδου υπάρχει ένα πρόσφατα εγκαινιασμένο μουσείο, το "Museo de pasion boquense" στο οποίο εκτός από το να γνωρίσει ολόκληρη την ιστορία του συλλόγου μέσα από διάφορα οπτικοακουστικά μέσα, ο επισκέπτης έχει την δυνατότητα να παρακολουθήσει και εκτός έδρας αγώνες της Boca σε μεγάλες γιγαντοοθόνες. Επίσης μπορεί να επισκεφτεί την μπουτίκ της ομάδας, η οποία βρίσκεται στην είσοδο του μουσείου.
Το σήμα
Η Μπόκα Τζούνιορς έχει αλλάξει πέντε φορές το σήμα της. Το πρώτο ήταν από το 1922 και χρησιμοποιήθηκε μέχρι το 1955. Το σήμα αυτό ήταν σε λευκό φόντο με τα αρχικά CABJ σε κίτρινη και μπλε χρώμα με μια οριζόντια κίτρινη γραμμή. Στη συνέχεια το σήμα άλλαξε, σε βαθύ μπλε με κίτρινη γραμμή στο μέσο και αρχικά σε μαύρο χρώμα για να γιορτασθούν τα 50 χρόνια το συλλόγου. Τη δεκαετία του 60' τα αρχικά CABJ αντικαταστάθηκαν από το Μπόκα Τζούνιορς και προστέθηκε ένα μαύρο πλαίσιο. Το 1970 οι άνθρωποι της ομάδας επέστρεψαν στο σήμα του 1955, με κάποιες αλλαγές όμως. Επανέφεραν ξανά τα τέσσερα αρχικά και πρόσθεσαν τα αστέρια που αντιπροσώπευαν τους 30 τίτλους που είχαν κατακτηθεί μέχρι εκείνη την εποχή. Η τελευταία αλλαγή έγινε από το στούντιο Σαίξπηρ το 1996. Η κίτρινη γραμμή αποχώρησε και τα αρχικά CABJ μπήκαν στο κέντρο και από τότε είναι το επίσημο σήμα της ομάδας με ένα αστέρι να προστίθεται κάθε φορά που η Μπόκα κατακτά ένα τίτλο. Αυτή την στιγμή, υπάρχουν 39 αστέρια όσα και τα τρόπαια που έχουν κατακτηθεί.
Centenario Boca
Η Μπόκα για να γιορτάσει τα 100ά γενέθλιά της, διοργάνωσε τη "φλόγα της Μπόκα" κάτι αντίστοιχο με την ολυμπιακή φλόγα. Με την κίνηση αυτή οι άνθρωποι του συλλόγου, ήθελαν η φλόγα αυτή να φτάσει σε κάθε σημείο της χώρας, για να μπορέσουν οι οπαδοί να αισθανθούν το μεγαλείο της ομάδας. Οι εορτασμοί θα κορυφωθούν την Κυριακή 3 Απριλίου όταν η φλόγα θα φτάσει στο "Μπομπονέρα" όπου ο Μαραντόνα θα είναι ο τελευταίος λαμπαδηδρόμος. Στο γήπεδο θα υπάρχει η μεγαλύτερη οθόνη που έχει κατασκευαστεί στην Αργεντινή, μήκους
Ο Δεκάλογος των οπαδών της Μπόκα
1 Είμαι μέλος της Μπόκα Τζούνιορς.
2 Όπως στην ανθρωπότητα, όπως ο γιος, έτσι και οι κότες (οπαδοί Ρίβερ) έτσι ώστε να αναγνωρίσουμε ποιος είναι ο πατέρας.
3 Δίδασκε στους άλλους τη χαρά του να είσαι "μποστέρος".
4 Να γνωρίζεις ότι παρότι οι κότες κακαρίζουν, το γουρούνι είναι αυτό που σφάζουν. Και όλα καλά στο σπίτι της χήνας (ξανά αναφορά στους οπαδούς της Ρίβερ).
5 Να έχεις προτεραιότητα την Μπόκα Τζούνιορς, τους 12 και την οικογένεια (12 είναι η αναφορά που στον δωδέκατο παίκτη της Μπόκα Τζούνιορς τον κόσμο).
6 Όχι πίτσα πριν το πάρτι (για τα παιχνίδια της Μπόκα).
7 Να έχουμε ως μοναδικά σύμβολα, τη σημαία και την μπλε κίτρινη φανέλα.
8 Να δίνεις το παρών στα γήπεδα που αγωνίζεται η Μπόκα Τζούνιορς.
9 Να βρεθείς έστω και μία φορά στο ναό του ποδοσφαίρου το "Μπομπονέρα".
10 Την τελευταία ημέρα της ζωής σου να γίνεις Ρίβερ, για να μην πεθάνει οπαδός της Μπόκα, για να υπάρχει ένας "γκαλίνας" λιγότερος.
Τα αστέρια της Μπόκα
Τη φανέλα της Μπόκα Τζούνιορς έχουν φορέσει από την αρχή της ίδρυσης της ομάδας αναρίθμητοι μεγάλοι παίκτες με προεξέχοντα τον μεγάλο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα.
Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα
Το χρυσό παιδί του αργεντίνικου και όχι μόνο, ποδοσφαίρου. Μια παρουσία που συζητήθηκε, που λοιδωρήθηκε στα τελευταία χρόνια της ποδοσφαιρικής του καριέρας αλλά που όλα όσα έχουν ειπωθεί για αυτόν ξεχνιούνται αμέσως μόλις καθίσουμε αναπαυτικά στον καναπέ μας και αναπολήσουμε τις φανταστικές, τις ονειρεμένες στιγμές που μας πρόσφερε αυτό το αστείρευτο ταλέντο , του πιο χαρισματικού "κοντού" του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Ο "Ντιεγκίτο" αγωνίστηκε συνολικά τρία χρόνια οδηγώντας όμως την αγαπημένη του ομάδα στο πρωτάθλημα το 1981.
Αντόνιο Ρατίν
Ο μεγάλος αρχηγός της Μπόκα. Σε όλη του τη ζωή δεν αποχωρίστηκε τη φανέλα των "χενείζες". Ξεκίνησε από τους μικρούς της Μπόκα και αγωνίστηκε από το 1956 έως το 1970 στο Μπομπονέρα συμπληρώνοντας 370 αγώνες. Ήταν ο αρχηγός της Μπόκα και της Εθνικής Αργεντινής στο Μουντιάλ του 1966.
Ρομπέρτο Τσέρο
Ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Μπόκα, έχοντας σημειώσει 212 γκολ συνολικά. Το παρατσούκλι του ήταν το "χρυσό κεφάλι" και ήταν το μεγάλο αστέρι της εποχής (1931-1938)
Ορλάντο Χιούγκο Γκάτι
Τερματοφύλακας της Μπόκα Τζούνιορς από το 1976 έως το 1989. Συνέδεσε το όνομα του με τα δύο συνεχόμενα Κόπα Λιμπερταδόρες (1977, 19778). Ήταν συμπαίκτης του Μαραντόνα στο μοναδικό πρωτάθλημα της Μπόκα τη δεκαετία του 80 και έκατσε κάτω από τα δοκάρια 381 φορές.
Μπατιστούτα-Κανίγια
Οι δύο παίκτες αγαπήθηκαν από τους οπαδούς της Μπόκα και μπήκαν στη μαύρη λίστα των αντίστοιχων της Ρίβερ. Οι δύο ποδοσφαιριστές μεταπήδησαν από το "Μονουμεντάλ", στο "Μπομπονέρα" και λατρεύτηκαν από τους "χενέιζες".
Ρικέλμε
Το τελευταία μεγάλο είδωλο των οπαδών. Ο Ρικέλμε έκανε έστω και για λίγο να ξεχάσουν τον Μαραντόνα. Έπαιξε από το 1996 έως το 2001, οδηγώντας την Μπόκα σε μεγάλες επιτυχίες (Κόπα Λιμπερταδόρες, Διηπειρωτικό και πρωταθλήματα).
«ΟΙ Έλληνες»
Εκτός από τις μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες, παίκτες από τις δυο ομάδες έχουν τιμήσει με την παρουσία τους το ελληνικό πρωτάθλημα. Η ΑΕΚ είναι αυτή που έχει ψωνίσει τις περισσότερες φορές από τους "χενέιζες". Η ΑΕΚ έχει πάρει τους Φερνάντο Νάβας, Εμάνουελ Ρουίς, Ερνάν Μεντίνα και Λουίς Κάλβο. Την αρχή πάντως, έκανε ο Χουάν Ραμόν Ρότσα το 1980 που ήρθε στον Παναθηναϊκός. Στο Ολυμπιακό έχει αγωνιστεί ο αρχηγός της Μπόκα, Χόρχε Μπερμούδες. Τελευταίος ποδοσφαιριστής που μεταγράφηκε σε ελληνική ομάδα είναι ο Εζάκιελ Γκονζάλες που έχει αγωνιστεί στην Μπόκα και από τον Ιανουάριο του 2004 φοράει τη φανέλα με το "τριφύλλι".
