Την παρακάτω επιστολή την έστειλα στο http://elpe-gr.blogspot.com με σκοπό να προλάβω, κατά την άποψή μου, άσχημες καταστάσεις. Την δημοσιεύω και στο δικό μου ιστολόγιο, με κάποια καθυστέρηση οφείλω να ομολογήσω, με μόνο σκοπό να τονίσω πως :
ΟΤΙ ΓΡΑΦΩ, ΤΟ ΓΡΑΦΩ ΕΠΩΝΥΜΑ!
Αναγκάζομαι να γράψω αυτή την επιστολή με σκοπό να προλάβω και όχι να κρίνω.
Συνάδελφοι, οι περισσότεροι απ’ εμάς γνωρίσαμε τους υπολογιστές και το Internet σε ηλικίες άνω ων 30 και 35 ετών. Γνωρίσαμε τις λειτουργίες τους μέσα από τους χώρους δουλειάς μας πρώτα και κατόπιν στα σπίτια μας ο καθένας. Μάθαμε τα e-mail και τις ευκολίες τους, μάθαμε να κάνουμε πιο γρήγορη τη ζωή μας – ίσως και πιο εύκολη (αν και αυτό εξετάζεται…).
Τελευταία μάθαμε και τα Ιστολόγια (blogs), με πρωτοπόρο αυτό εδώ, το οποίο μας έδωσε την δυνατότητα να εκφραστούμε. Απ’ αυτά που διαβάζω όμως καθημερινά (και σας μιλάω ειλικρινά – καθημερινά 2 και 3 φορές, εφ’ όσον μου το επιτρέπει ο χρόνος μου) βλέπω πως η έκφραση γνώμης από την συκοφαντία - και μάλιστα υπό το πέπλο της ανωνυμίας - την χωρίζει μια πάρα πολύ λεπτή γραμμή. Μα θα μου πείτε πως αλλιώς θα μπορούσαν να γραφτούν όλα αυτά που μαθαίνουμε; Συμφωνώ ως ένα σημείο. Το κύριο βάρος του παραπόνου μου πέφτει στην ανωνυμία και την συκοφαντία που μπορεί να πηγάζει πίσω από την κουκούλα. Όπως ο προ ετών και αλήστου μνήμης «προηγούμενος».
Διαβάζοντας προ ημερών μια από τις αναρτήσεις ενημερωθήκαμε για τα κατορθώματα του ….νέου μας συναδέλφου Κου Νικολόπουλου, άρτι αφιχθέντος από τις Β.Ε.Ε. με σκοπό να αντικαταστήσει τον Ζαφειρόπουλο στο …ευαίσθητο τομέα της μεταφοράς προσωπικού. Εντάξει όλα, αλλά αυτό το «…έκανε σχέση με μια από τις χήρες για να προσλάβουν το παιδί της» τι τόθελε; Που μπορεί να μας ενδιαφέρει εμάς; Συμφωνείς ή διαφωνείς με τον Νικολόπουλο για την παράταση της παραμονής του ή και την εγγραφή του στο σωματείο, οφείλεις να αντιπαρατεθείς σε αυτό και μόνο σ’ αυτό. Και απ’ ότι μαθαίνω ο συγκεκριμένος κύριος περιποιεί τιμή μεγάλη για την προίκα που μας φέρνει από την Ελευσίνα στο Π.Σ.Ε.Ε.Π. με προφανή σκοπό, βέβαια, την άλωση του και την δημιουργία εργοδοτικού σωματείου. Η χήρα όμως, το ή τα παιδιά της και ακόμα το ή τα παιδιά του Νικολόπουλου τι φταίνε; Κανείς δεν σκέφτηκε τι προβλήματα μπορεί να δημιουργηθούν; Σε τι καταστάσεις μπορεί να οδηγήσει αυτό το παιδί που τρώει ένα κομμάτι ψωμί σαν το δικό μας.
Και όλες αυτές οι καταγγελίες – επαναλαμβάνω – υπό το πέπλο της ανωνυμίας και της κουκούλας. Βγαίνει ο άλλος συνάδελφος χθες-προχθές, υπογράφοντας ως «βουκόλος», και πιάνει συλλήβδην κόσμο και αρχίζει τις κρίσεις (θετικές και αρνητικές). Λησμονώντας ότι όλοι αυτοί που κριτικάρει, τουλάχιστον εκτίθενται στις επερχόμενες εκλογές του σωματείου. Συμφωνείς ή διαφωνείς μαζί τους, συνάδελφε φανερώσου και κρίνε τους με λόγο και εποικοδομητική αντιπαράθεση. Και μπορεί, κατά πως λέει ο Σπύρος να σε κατάλαβε, οι υπόλοιποι όμως, όχι. Μη εκνευρίζεσαι συνάδελφε γιατί αυτό ακριβώς είναι και το θέμα μου. Η ανωνυμία και η κουκούλα. «Μου είπε κάποιος…» ή «Λένε ότι….» Αν το «βουκόλος», κάνοντας click πάνω του παρέπεμπε κάπου θα μπορούσαμε να δούμε πιθανά ποιος είσαι ή τουλάχιστον θα καταλάβαινε κάποιος τι πρεσβεύεις. Με την ίδια λογική, βέβαια, θα μπορεί ο καθένας να χρησιμοποιεί το όνομα οποιουδήποτε και να γράφει, να κρίνει, και να λέει ότι θέλει, σπιλώνοντας ζωές, καριέρες, οικογένειες, φιλίες. Οπότε σ’ αυτή την περίπτωση είναι προτιμότερο να υπογράφει ως ανώνυμος. Η λεπτή γραμμή που σας έλεγα!
Και φυσικά σ’ αυτό το blog μπορεί να γίνει εποικοδομητικός διάλογος, αλλά δεν μπορούν οι οποιεσδήποτε αναρτήσεις ή σχόλια να ανακηρυχθούν σε πεδίο στείρας αντιπαράθεσης προσωπικών δεδομένων, πικρίας ή και οτιδήποτε άλλο που δεν μπορώ να φανταστώ αυτή τη στιγμή. Μπορεί να φτάσουμε στο σημείο το blog από όπλο να καταντήσει να διαβάζεται μόνο αν περιέχει κάτι γαργαλιστικό. Γιατί ποιος μου λέει εμένα ότι δεν μπορεί να οδηγηθούμε στην περίπτωση κάποιος να γράφει κάτι μόνο και μόνο για να προκαλέσει όχι διάλογο, αλλά κουτσομπολιό. Ή στο σημείο κάποιοι εξυπηρετώντας ουσιαστικά προσωπική προβολή, ακόμα και χρηματίζοντας τους οποιουσδήποτε, να παρακαλούν «Γράψτε κάτι για μένα και δώστε μου λογαριασμό / ελάτε στη γωνία να σας καταθέσω / δώσω ….€». Γκεμπελικές μέθοδοι. Και μη μου πείτε ότι δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο!
Γι’ αυτό και λέω ότι η έκφραση γνώμης και η συκοφαντία χωρίζονται από μια πολύ λεπτή γραμμή.
Παίρνεις το όπλο=blog, τραβάς την σκανδάλη=ανωνυμία κι όποιον πάρει ο χάρος. Ωραία. Σε τι διέφερε τότε η όποια 17 Νοέμβρη, που στο όνομα του κατά τα δικά της πρότυπα φτιαγμένου λαού, δίκαζε, καταδίκαζε και εκτελούσε.
Η αντιπαράθεση για θέματα εκλογών σωματείου, πιστεύω ότι μπορεί και πρέπει να γίνει πάνω σε διαφορετικές βάσεις για αυτά που έρχονται. Όλοι μας τα ξέρουμε, όλοι μας τα συζητάμε και πάνω σ’ αυτό θα πρέπει να ενημερωθεί ο κόσμος. Για τις γνωστές προθέσεις της διοίκησης (δημιουργία εργοδοτικού σωματείου, επαναδιαπραγμάτευση του πριμ παραγωγής, αλλαγή προγράμματος βάρδιας κ.λ.π.). Το αν το blog το άνοιξαν ΔΑΚΙΤΕΣ, ΠΑΣΚΙΤΕΣ, ΚΟΥΚΟΥΔΙΑ, αυτό αφορά τους λίγους που βάζουν ταμπέλες. Ας φροντίσουμε οι υπόλοιποι να τους απομονώσουμε, καταψηφίζοντάς τους στις εκλογές. Ψηφίστε, σε όποια παράταξη κι αν ανήκουν, ανθρώπους άξιους και ικανούς να διαχειριστούν τα προβλήματα των επόμενων ετών. Ανθρώπους που είναι έτοιμοι να συγκρουστούν και όχι τύπους που το μόνο τους μέλημα είναι το προσωπικό όφελος.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία
Ιωάννης Περ. Πέππας
Ιστολόγιο: http://ypeppas.blogspot.com/
Επικοινωνία: ypeppas@gmail.com.
ΟΤΙ ΓΡΑΦΩ, ΤΟ ΓΡΑΦΩ ΕΠΩΝΥΜΑ!
Αναγκάζομαι να γράψω αυτή την επιστολή με σκοπό να προλάβω και όχι να κρίνω.
Συνάδελφοι, οι περισσότεροι απ’ εμάς γνωρίσαμε τους υπολογιστές και το Internet σε ηλικίες άνω ων 30 και 35 ετών. Γνωρίσαμε τις λειτουργίες τους μέσα από τους χώρους δουλειάς μας πρώτα και κατόπιν στα σπίτια μας ο καθένας. Μάθαμε τα e-mail και τις ευκολίες τους, μάθαμε να κάνουμε πιο γρήγορη τη ζωή μας – ίσως και πιο εύκολη (αν και αυτό εξετάζεται…).
Τελευταία μάθαμε και τα Ιστολόγια (blogs), με πρωτοπόρο αυτό εδώ, το οποίο μας έδωσε την δυνατότητα να εκφραστούμε. Απ’ αυτά που διαβάζω όμως καθημερινά (και σας μιλάω ειλικρινά – καθημερινά 2 και 3 φορές, εφ’ όσον μου το επιτρέπει ο χρόνος μου) βλέπω πως η έκφραση γνώμης από την συκοφαντία - και μάλιστα υπό το πέπλο της ανωνυμίας - την χωρίζει μια πάρα πολύ λεπτή γραμμή. Μα θα μου πείτε πως αλλιώς θα μπορούσαν να γραφτούν όλα αυτά που μαθαίνουμε; Συμφωνώ ως ένα σημείο. Το κύριο βάρος του παραπόνου μου πέφτει στην ανωνυμία και την συκοφαντία που μπορεί να πηγάζει πίσω από την κουκούλα. Όπως ο προ ετών και αλήστου μνήμης «προηγούμενος».
Διαβάζοντας προ ημερών μια από τις αναρτήσεις ενημερωθήκαμε για τα κατορθώματα του ….νέου μας συναδέλφου Κου Νικολόπουλου, άρτι αφιχθέντος από τις Β.Ε.Ε. με σκοπό να αντικαταστήσει τον Ζαφειρόπουλο στο …ευαίσθητο τομέα της μεταφοράς προσωπικού. Εντάξει όλα, αλλά αυτό το «…έκανε σχέση με μια από τις χήρες για να προσλάβουν το παιδί της» τι τόθελε; Που μπορεί να μας ενδιαφέρει εμάς; Συμφωνείς ή διαφωνείς με τον Νικολόπουλο για την παράταση της παραμονής του ή και την εγγραφή του στο σωματείο, οφείλεις να αντιπαρατεθείς σε αυτό και μόνο σ’ αυτό. Και απ’ ότι μαθαίνω ο συγκεκριμένος κύριος περιποιεί τιμή μεγάλη για την προίκα που μας φέρνει από την Ελευσίνα στο Π.Σ.Ε.Ε.Π. με προφανή σκοπό, βέβαια, την άλωση του και την δημιουργία εργοδοτικού σωματείου. Η χήρα όμως, το ή τα παιδιά της και ακόμα το ή τα παιδιά του Νικολόπουλου τι φταίνε; Κανείς δεν σκέφτηκε τι προβλήματα μπορεί να δημιουργηθούν; Σε τι καταστάσεις μπορεί να οδηγήσει αυτό το παιδί που τρώει ένα κομμάτι ψωμί σαν το δικό μας.
Και όλες αυτές οι καταγγελίες – επαναλαμβάνω – υπό το πέπλο της ανωνυμίας και της κουκούλας. Βγαίνει ο άλλος συνάδελφος χθες-προχθές, υπογράφοντας ως «βουκόλος», και πιάνει συλλήβδην κόσμο και αρχίζει τις κρίσεις (θετικές και αρνητικές). Λησμονώντας ότι όλοι αυτοί που κριτικάρει, τουλάχιστον εκτίθενται στις επερχόμενες εκλογές του σωματείου. Συμφωνείς ή διαφωνείς μαζί τους, συνάδελφε φανερώσου και κρίνε τους με λόγο και εποικοδομητική αντιπαράθεση. Και μπορεί, κατά πως λέει ο Σπύρος να σε κατάλαβε, οι υπόλοιποι όμως, όχι. Μη εκνευρίζεσαι συνάδελφε γιατί αυτό ακριβώς είναι και το θέμα μου. Η ανωνυμία και η κουκούλα. «Μου είπε κάποιος…» ή «Λένε ότι….» Αν το «βουκόλος», κάνοντας click πάνω του παρέπεμπε κάπου θα μπορούσαμε να δούμε πιθανά ποιος είσαι ή τουλάχιστον θα καταλάβαινε κάποιος τι πρεσβεύεις. Με την ίδια λογική, βέβαια, θα μπορεί ο καθένας να χρησιμοποιεί το όνομα οποιουδήποτε και να γράφει, να κρίνει, και να λέει ότι θέλει, σπιλώνοντας ζωές, καριέρες, οικογένειες, φιλίες. Οπότε σ’ αυτή την περίπτωση είναι προτιμότερο να υπογράφει ως ανώνυμος. Η λεπτή γραμμή που σας έλεγα!
Και φυσικά σ’ αυτό το blog μπορεί να γίνει εποικοδομητικός διάλογος, αλλά δεν μπορούν οι οποιεσδήποτε αναρτήσεις ή σχόλια να ανακηρυχθούν σε πεδίο στείρας αντιπαράθεσης προσωπικών δεδομένων, πικρίας ή και οτιδήποτε άλλο που δεν μπορώ να φανταστώ αυτή τη στιγμή. Μπορεί να φτάσουμε στο σημείο το blog από όπλο να καταντήσει να διαβάζεται μόνο αν περιέχει κάτι γαργαλιστικό. Γιατί ποιος μου λέει εμένα ότι δεν μπορεί να οδηγηθούμε στην περίπτωση κάποιος να γράφει κάτι μόνο και μόνο για να προκαλέσει όχι διάλογο, αλλά κουτσομπολιό. Ή στο σημείο κάποιοι εξυπηρετώντας ουσιαστικά προσωπική προβολή, ακόμα και χρηματίζοντας τους οποιουσδήποτε, να παρακαλούν «Γράψτε κάτι για μένα και δώστε μου λογαριασμό / ελάτε στη γωνία να σας καταθέσω / δώσω ….€». Γκεμπελικές μέθοδοι. Και μη μου πείτε ότι δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο!
Γι’ αυτό και λέω ότι η έκφραση γνώμης και η συκοφαντία χωρίζονται από μια πολύ λεπτή γραμμή.
Παίρνεις το όπλο=blog, τραβάς την σκανδάλη=ανωνυμία κι όποιον πάρει ο χάρος. Ωραία. Σε τι διέφερε τότε η όποια 17 Νοέμβρη, που στο όνομα του κατά τα δικά της πρότυπα φτιαγμένου λαού, δίκαζε, καταδίκαζε και εκτελούσε.
Η αντιπαράθεση για θέματα εκλογών σωματείου, πιστεύω ότι μπορεί και πρέπει να γίνει πάνω σε διαφορετικές βάσεις για αυτά που έρχονται. Όλοι μας τα ξέρουμε, όλοι μας τα συζητάμε και πάνω σ’ αυτό θα πρέπει να ενημερωθεί ο κόσμος. Για τις γνωστές προθέσεις της διοίκησης (δημιουργία εργοδοτικού σωματείου, επαναδιαπραγμάτευση του πριμ παραγωγής, αλλαγή προγράμματος βάρδιας κ.λ.π.). Το αν το blog το άνοιξαν ΔΑΚΙΤΕΣ, ΠΑΣΚΙΤΕΣ, ΚΟΥΚΟΥΔΙΑ, αυτό αφορά τους λίγους που βάζουν ταμπέλες. Ας φροντίσουμε οι υπόλοιποι να τους απομονώσουμε, καταψηφίζοντάς τους στις εκλογές. Ψηφίστε, σε όποια παράταξη κι αν ανήκουν, ανθρώπους άξιους και ικανούς να διαχειριστούν τα προβλήματα των επόμενων ετών. Ανθρώπους που είναι έτοιμοι να συγκρουστούν και όχι τύπους που το μόνο τους μέλημα είναι το προσωπικό όφελος.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία
Ιωάννης Περ. Πέππας
Ιστολόγιο: http://ypeppas.blogspot.com/
Επικοινωνία: ypeppas@gmail.com.
