Του Σπύρου Θεοτόκη,
εξαιρετικού συναδέλφου και καλού φίλου!!
Τον τελευταίο καιρό με αφορμή τα κυβερνητικά μέτρα, γίνεται πολύς λόγος στα Μ.Μ.Ε. για τις αποδοχές των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ και δημοσίους υπαλλήλους.
Φυσικά δεν άφησαν έξω τους εργαζόμενους στα ΕΛ.ΠΕ.
Ο μισθός των εργαζομένων στα ΕΛ.ΠΕ. είναι περίπου ίδιος με με των εργαζομένων στις άλλες ΔΕΚΟ και δημοσίων υπαλλήλων (βέβαια δεν έχουμε τα ίδια επιδόματα).
Ειδικότερα θα αναφερθώ στους εργαζόμενους στην βάρδια, όπου το πρόγραμμα εργασίας παρέχει προσαυξήσεις στα νυχτερινά, Κυριακές και εορτές που προβλέπονται από την εργατική νομοθεσία.
Οι εργαζόμενοι στην βάρδια περνούν το 1/3 του εργασιακού τους βίου, δουλεύοντας νύκτα και το 1/5 δουλεύοντας στις ημέρες των εορτών, μακριά από τις οικογένειές τους.
Ας μην ξεχνάμε τις μελέτες που κατά καιρούς δημοσιεύονται για τις επιπτώσεις στον οργανισμό από το μη κανονικό πρόγραμμα διατροφής και ύπνου.
Όλα τα παραπάνω τα συμπληρώνουν οι δύσκολες συνθήκες εργασίας, οι αυξημένες ευθύνες, το άγχος για το καλό αποτέλεσμα.
Αναφερόμενος μόνο στις ΒΕΑ που εργάζομαι, πώς μπορούμε να ξεχάσουμε τον σεισμό του 1999 που καταφέραμε να θέσουμε το Διυλιστήριο σε ασφαλή κατάσταση, χωρίς να ξέρουμε τι γίνεται στον «έξω κόσμο» αγωνιώντας για τα δικά μας πρόσωπα;
Να θυμηθούμε τα ακραία φαινόμενα του χιονιά, που ερχόμασταν για βάρδια ενώ μας άνοιγαν δρόμο τα εκχιονιστικά;
Μείναμε τότε στο Διυλιστήριο 24 ώρες με 5 ώρες ύπνο σε ξενοδοχείο της Ελευσίνας, ενώ άλλοι απολάμβαναν την θαλπωρή του σπιτιού τους;
Μπορούμε να ξεχάσουμε την φωτιά στην μονάδα 2000 ανήμερα Χριστουγέννων, που η βάρδια έδωσε μεγάλο αγώνα για να αποφύγει τα χειρότερα;
Μπορούμε να ξεχάσουμε τα ακραία καιρικά φαινόμενα με τις καταιγίδες, τις πλημμύρες, τα black out και τις λειτουργικές ανωμαλίες που προκαλούν κάνοντας την αγωνία να κτυπά κόκκινο;
Να θυμηθούμε τις εργασίες στις συνθήκες καύσωνα και πόσα άλλα… Σε αντίστοιχα δύσκολες συνθήκες , θα βρέθηκαν και οι συνάδελφοι σε ΒΕΕ και ΒΕΘ.
Για όλα αυτά δεν λαμβάνουμε καμια προσαύξηση, κανένα επίδομα, αντίθετα είναι η δουλειά μας.
Αγαπάμε και νοιαζόμαστε το εργοστάσιο, γιατί απ’ αυτό ζούμε τις οικογένειές μας.
εξαιρετικού συναδέλφου και καλού φίλου!!
Τον τελευταίο καιρό με αφορμή τα κυβερνητικά μέτρα, γίνεται πολύς λόγος στα Μ.Μ.Ε. για τις αποδοχές των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ και δημοσίους υπαλλήλους.
Φυσικά δεν άφησαν έξω τους εργαζόμενους στα ΕΛ.ΠΕ.Ο μισθός των εργαζομένων στα ΕΛ.ΠΕ. είναι περίπου ίδιος με με των εργαζομένων στις άλλες ΔΕΚΟ και δημοσίων υπαλλήλων (βέβαια δεν έχουμε τα ίδια επιδόματα).
Ειδικότερα θα αναφερθώ στους εργαζόμενους στην βάρδια, όπου το πρόγραμμα εργασίας παρέχει προσαυξήσεις στα νυχτερινά, Κυριακές και εορτές που προβλέπονται από την εργατική νομοθεσία.
Οι εργαζόμενοι στην βάρδια περνούν το 1/3 του εργασιακού τους βίου, δουλεύοντας νύκτα και το 1/5 δουλεύοντας στις ημέρες των εορτών, μακριά από τις οικογένειές τους.
Ας μην ξεχνάμε τις μελέτες που κατά καιρούς δημοσιεύονται για τις επιπτώσεις στον οργανισμό από το μη κανονικό πρόγραμμα διατροφής και ύπνου.
Όλα τα παραπάνω τα συμπληρώνουν οι δύσκολες συνθήκες εργασίας, οι αυξημένες ευθύνες, το άγχος για το καλό αποτέλεσμα.
Αναφερόμενος μόνο στις ΒΕΑ που εργάζομαι, πώς μπορούμε να ξεχάσουμε τον σεισμό του 1999 που καταφέραμε να θέσουμε το Διυλιστήριο σε ασφαλή κατάσταση, χωρίς να ξέρουμε τι γίνεται στον «έξω κόσμο» αγωνιώντας για τα δικά μας πρόσωπα;
Να θυμηθούμε τα ακραία φαινόμενα του χιονιά, που ερχόμασταν για βάρδια ενώ μας άνοιγαν δρόμο τα εκχιονιστικά;
Μείναμε τότε στο Διυλιστήριο 24 ώρες με 5 ώρες ύπνο σε ξενοδοχείο της Ελευσίνας, ενώ άλλοι απολάμβαναν την θαλπωρή του σπιτιού τους;
Μπορούμε να ξεχάσουμε την φωτιά στην μονάδα 2000 ανήμερα Χριστουγέννων, που η βάρδια έδωσε μεγάλο αγώνα για να αποφύγει τα χειρότερα;
Μπορούμε να ξεχάσουμε τα ακραία καιρικά φαινόμενα με τις καταιγίδες, τις πλημμύρες, τα black out και τις λειτουργικές ανωμαλίες που προκαλούν κάνοντας την αγωνία να κτυπά κόκκινο;
Να θυμηθούμε τις εργασίες στις συνθήκες καύσωνα και πόσα άλλα… Σε αντίστοιχα δύσκολες συνθήκες , θα βρέθηκαν και οι συνάδελφοι σε ΒΕΕ και ΒΕΘ.
Για όλα αυτά δεν λαμβάνουμε καμια προσαύξηση, κανένα επίδομα, αντίθετα είναι η δουλειά μας.
Αγαπάμε και νοιαζόμαστε το εργοστάσιο, γιατί απ’ αυτό ζούμε τις οικογένειές μας.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στον «Πυρσό», περιοδικό του Πανελληνίου Σωματείου Εργαζομένων στα ΕΛ.ΠΕ – Τεύχος Νο 45 – Οκτώβριος/Νοέμβριος/Δεκέμβριος 2010.
